Wat is mesologie?

Mesologie is een geneeskunde die een grondige kennis van de moderne westerse geneeskunde (anatomie, fysiologie, neurologie en pathologie) combineert met kennis van de oude Oosterse geneeswijzen uit China en India, homeopathie en orthomoleculaire geneeskunde.

De totale mens

Een mesoloog onderzoekt de hele mens en niet slechts een deel ervan. Alle delen van het lichaam hebben met elkaar te maken. Een verminderde vertering kan bijvoorbeeld de oorzaak zijn voor een terugkerende voorhoofdholteontsteking of van eczeemklachten. Pijn in de rechterschouder kan te maken hebben met het niet goed functioneren van de lever of galblaas. Alle symptomen en de relaties tussen de verschillende symptomen moeten onderzocht worden om een helder beeld te krijgen van waar de kern van de klacht ligt.
Een mesoloog pakt niet alleen de symptomen aan maar gaat op zoek naar de oorzaken en probeert die te weg te nemen.

Chronische klachten

Mesologen behandelen vooral mensen met chronische gezondheidsproblemen als Prikkelbare Darm Syndroom, vermoeidheid, eczeem, astma, steeds maar terugkerende ontstekingen, gewrichtspijnen, hoofdpijn en rugpijn.

Jaarlijkse checkup

Daarnaast kunt u een mesologisch consult gebruiken als jaarlijkse check-up voor uw gezondheid. Veel verstorende processen vinden al plaats in het lichaam voordat er klachten ontstaan; een klacht of ziekte ontstaat niet van de een op de andere dag. Mesologie helpt die verstorende processen op te zoeken en te corrigeren en kan u zo helpen de klachten voor te zijn.

Mesowat???

U heeft tot voor kort geleden waarschijnlijk nog nooit van mesologie gehoord. Daar bent u niet de enige in. Hoewel de mesologie al ruim 20 jaar bestaat, is er maar een kleine beroepsgroep. Er werken ongeveer 130 mesologen in Nederland. Dit is een streng gecontroleerde beroepsgroep met een eigen beroepsvereniging en een tucht- en klachtencommissie via een koepelorganisatie.

Wat maakt de mesologie zo bijzonder?

Het bijzondere van de mesologie is dat het een aantal verschillende geneeswijzen van over de hele wereld combineert. Mensen met bijvoorbeeld klachten van brandend maagzuur of darmproblemen komen overal, en ook al eeuwenlang, voor. In China, in Afrika, Australië, Zuid-Amerika, India en ook in de westerse wereld en dus ook in Nederland. Dezelfde klachten worden daar allemaal verschillend behandeld. In 1986 heeft Robert Muts de meest gehanteerde en gefundeerde van die verschillende geneeswijzen gecombineerd om zo meer rendement te halen bij genezingsprocessen. En dat werkt!
Deze combinatie van geneeswijzen noemde hij Mesologie.

Welke geneeswijzen worden er gecombineerd?

Moderne westerse geneeskunde
zoals die door huisartsen en in de ziekenhuizen wordt beoefend. Anatomie, fysiologie, neurologie en pathologie zijn de basis van de analyse die ik maak tijdens mijn consulten.
Traditionele Chinese geneeskunde
(TCG) bestaat al duizenden jaren en is gebaseerd op een holistische benadering van de mens. Dat houdt in dat de mens als een onlosmakelijk deel van zijn omgeving wordt gezien. Het betekent ook dat lichaam en geest als één geheel worden beschouwd.
Lichaam is geest, zeggen traditioneel Chinese geneeskundigen.
Alle processen in de mens zijn met elkaar verbonden. De lichamelijke, emotionele en geestelijke ontwikkelingen beïnvloeden elkaar voortdurend. Ziekte wordt dan ook niet gezien als een op zichzelf staand verschijnsel. Het is een lichamelijke of geestelijke uiting van een verstoring in het algehele welzijn. Afzonderlijke klachten worden dan ook niet apart behandeld maar gezien als één syndroom.
Ayurveda
De traditionele Indiase geneeskunde. Deze geneeskunde is door de World Health Organization (WHO) gekwalificeerd als wetenschappelijk bewezen geneeskunde en is ongeveer 3000 jaar geleden omtstaan. Ook dit is, net als de Traditionele Chinese geneeswijze, een geneeskunde die naar de hele mens kijkt en niet alleen naar de klacht. Maar eigenlijk is het ook een levenswijze/filosofie.
Ayus is in het Sanskriet (de oude taal in India) een term voor ‘leven’ en Veda staat voor ‘wetenschap’ of ‘kunst’. Ayurveda betekent letterlijk ‘de wetenschap of kunst van het leven’. Hoe kunnen wij zo goed mogelijk deze kunst beheersen zodat we zo prettig mogelijk ons leven kunnen leiden.
De gedachte achter de Ayurveda is dat alles wat op deze wereld aanwezig is, is opgebouwd uit de elementen vuur, water, aarde, lucht en ether. Zo ook wij mensen. En bij iedereen zijn die elementen op een unieke, individuele manier verdeeld. De een heeft meer vuur in zich, de ander meer aarde etc. Die elementen worden bestuurd door drie krachten (de drie dosha’s):

Vata - de kracht van beweging
Pitta – de kracht van transformatie
Kapha – de kracht van structuur

Zonder Vata komen we niet in actie en zal ons voedsel ook niet door de darmen bewegen, zonder Pitta zal de boterham in onze mond niet omgezet, getransformeerd worden in voor het lichaam bruikbare stoffen en zonder Kapha zullen deze stoffen zich niet vormen tot de structuur van botten waardoor wij overeind blijven staan. Iedereen heeft bij geboorte zijn/haar eigen unieke verhouding van de elementen en dosha’s in zich. Dat is zijn/haar constitutie/aard/aanleg. Als we naar onze aard leven behouden we onze balans. Als die balans langdurig verstoord wordt zullen we klachten ontwikkelen. Dat kan bijvoorbeeld door te weinig beweging, te hard werken, of door eten dat niet bij je eigen constitutie past. Bij de een zal pittig eten het vuurelement te veel versterken waardoor obstipatie kan ontstaan, bij de ander zal dat hem juist comfortabel verwarmen. De een kan salades goed verteren de ander valt het zwaar op de maag. Zo moeten we allemaal proberen onze eigen balans te bewaren. Dat lukt ons niet altijd en dan kan met behulp van de Ayurvedische principes bekeken worden hoe de balans tussen de elementen en de dosha’s weer hersteld kan worden zodat de klachten weer zullen verminderen/verdwijnen. In mijn praktijk als mesoloog levert dat adviezen op met betrekking tot voeding en leefstijl en het gebruik van bepaalde kruiden die helpen de unieke balans weer te herstellen.
Orthomoleculaire geneeskunde
Deze vorm van geneeskunde is ontwikkeld door de Amerikaanse biochemicus Linus Pauling (1901-1994) en behandelt en voorkomt 'ziekten in zijn algemeenheid door het verschaffen van een optimale moleculaire omgeving voor het lichaam'.
Die optimale moleculaire omgeving wordt bereikt door er voor te zorgen dat het lichaam ‘optimale’ hoeveelheden van mineralen en vitamines beschikbaar heeft. Dat is (veel) meer dan de ADH, de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid, die vaak staat aangegeven op de verpakkingen van voedingsmiddelen, maar wel lettend op de maximale toegestane, niet giftige, hoeveelheid.

In mijn praktijk betekent dat, dat ik door mijn onderzoeken vaststel of er tekorten zijn van bepaalde voedingsstoffen. Dat komt vaak doordat die stoffen niet goed worden opgenomen in het verteringskanaal of door de cellen in het lichaam. Eerst behandel ik die opnameprocessen zodat het lichaam de stoffen weer zelf goed opneemt. Daardoor is aanvullen met supplementen vaak niet nodig. Indien er ernstige tekorten zijn adviseer ik ze soms toch, om sneller effect te krijgen terwijl andere middelen de opnameprocessen verbeteren. Ook kan ik mineralen en vitamines adviseren om andere fysiologische processen in het lichaam te bevorderen.
Homeopathie
De grondgedachte van de homeopathie, het ‘similia’-principe, werd vastgelegd door de Griekse arts Hippocrates, die ook het basisprincipe voor de reguliere geneeskunde bedacht. Dit principe werd door de Duitse arts Hahnemann (1755-1843) uitgewerkt tot een systematische methode volgens het Similia Similibus Curentur-principe: het gelijke wordt door het gelijkende genezen.

De Griekse arts Hippocrates (460-359 v. Chr.) was zowel de grondlegger van de westerse geneeskunde als van de homeopathie. De Westerse geneeskunde, ook wel allopathie genoemd, is gebaseerd op het door hem bedachte ‘contraria-principe’: Symptomen bestrijdt men, door het tegengestelde toe te passen. De homeopathie is gebaseerd op het ook door hem bedachte ‘similia’-principe: De ziekte ontstaat door invloeden die op dezelfde wijze werken als de geneesmiddelen en de ziektetoestand wordt verdreven door middelen, die daarop gelijkende verschijnselen tevoorschijn roepen.

Het eerste bestrijdt symptomen, een bacterie doodt men met een anti-bacterie, het tweede behandelt de ziektetoestand van de hele mens.

Hahnemann was arts in een tijd dat de geneeskunde werd gekenmerkt door extreme praktijken als aderlatingen, het plaatsten van bloedzuigers en het gebruik van veelal hoge dosissen toxische chemicaliën, waaronder kwik en lood. De remedie was veelal erger dan de kwaal. Hahnemann kende grote onvrede met de medische praktijk van die tijd en hij stoorde zich aan het ontbreken van een logisch theoretisch kader waarin deze praktijken zich voltrokken. Hahnemann gaf zijn geneeskunde praktijk op en begon met het vertalen van medische literatuur. Op deze manier kwam hij in contact met, onder andere, de werken van Hippocrates en raakte gefascineerd door de similia / contraria-principes. Tijdens het vertalen van “Materia Medica” van de Engelse professor Cullen, kwam Hahnemann op het idee om kinabast in te nemen en de verschijnselen die hij hierop bij zichzelf waarnam te registeren. Het was in die tijd bekend dat kinine een koortswerende stof was. Na inname merkte Hahnemann dat hij verschijnselen vertoonde die leken op malaria. Hij begon alle gevallen bij elkaar te zoeken waarbij kinabast genezend had gewerkt en het bleek steeds om symptomen te gaan die hij bij zichzelf had opgewekt door het innemen van het medicijn. Hierna onderzocht hij of dit met andere geneesmiddelen bevestigd kon worden en dit bleek zo te zijn. Hahnemann ondervond hiermee een geneeswet, namelijk: een stof die symptomen teweegbrengt bij een gezond persoon, geneest deze symptomen bij een zieke. Of, zoals hij het formuleerde: Similia Similibus Curentur (het gelijke wordt door het gelijkende genezen).

De naam

De naam mesologie komt van meso en logos. Logos betekent ‘kennis van’ en meso betekent ‘midden’. Mesologie wil het midden, een brug zijn tussen reguliere en alternatieve geneeskunde. Meso staat ook voor mesoderm, een van de drie embryonale weefselstructuren waaruit later het bindweefsel ontstaat. Het bindweefsel is het grote communicatieweefsel van het lichaam. Het zit overal in het lichaam en zorgt voor de doorgifte van voedings-en afvalstoffen, zenuwimpulsen, hormonen en speelt een belangrijke rol in de afweer.